ΔΕ ΧΩΡΑΕΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ

Πίνακας: George Gay

Γραμμένη στον καρπό σου
μια φλέβα πεταχτή
σα νά’ ναι ο ποταμός σου
στου κόσμου το κορμί

Η λίμνη της ματιάς σου
νερά κρυοπηγής
απλώνει στη χαρά σου
σα θάλασσα βροχής

Αχ! δε χωράει ο έρωτας
όσο κι αν τα στριμώξεις
και μένει πάντα κλαίγοντας
εκείνος που θα κόψεις

Λουσμένη ξεθωριάζουν
για λίγο τα μαλλιά σου
και γίνονται αστέρια
αιώνες σιωπηλά

Μα όταν τα στεγνώνεις
γυαλίζουν στη δροσιά σου
γεμίζοντας χιλιάδες
νομίσματα χρυσά

Αχ! δε χωράει ο έρωτας
όσο κι αν τα στριμώξεις
και μένει πάντα κλαίγοντας
εκείνος που θα κόψεις!