Πίνακας: Durham
Πονάς όταν μιλάς γι αυτά που ζήσαμε
κι επάνω που αρχίζεις να ξεχνάς
θα σου θυμίσει κάποιος πόσο αξίζαμε
και πόσο λίγοι έμοιαζαν με μας
Δε μ’ άφησες να σ’ αγαπήσω κι είναι κρίμα
γιατί το είχα ανάγκη αληθινά
γιατί ήσουν μελωδία πάνω σ’ ένα ποίημα
που γράφτηκε για εκείνο αποκλειστικά
Πονάς όταν μιλάς γι αυτά που αρχίσαμε
και πάνω που αρχίζεις να γελάς
θα σου θυμίσει κάποιος πόσα αφήσαμε
θυσία στο βωμό της μοναξιάς
Δε μ’ άφησες να σ’ αγαπήσω κι είναι κρίμα
γιατί το είχα ανάγκη αληθινά
γιατί ήσουν μελωδία πάνω σ’ ένα ποίημα
που γράφτηκε για εκείνο αποκλειστικά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου