Φθηνή κινέζικη ζωή μου

Κοιτάς δεξιά και αγριεύεις
στα αριστερά σου αγναντεύεις
τον Μάο καπιταλιστή
δεν εμπιστεύεσαι και θέλεις
δελτίο ψεύτικης θυέλλης
πριν κοιμηθείς να εκφωνηθεί

φθηνή κινέζικη ζωή μου
ούτε αλλουνού, ούτε δική μου
κάποτε σ έσερνα μαζί
μα έχω μπουχτίσει την ψυχή μου
και μού χει λείψει το κορμί μου
πες μου, τι τρέλα είναι κι αυτή

χιλιόμετρα έξω απ τη Σαγκάη
κάποιος στα χέρια κουβαλάει
μία καινούργια συσκευή
που εργαζόμενους θα φάει
κι η Γερμανία εκεί το πάει
άριο-κινέζικη φυλή

φθηνή κινέζικη ζωή μου
ούτε αλλουνού, ούτε δική μου
κάποτε σ έσερνα μαζί
μα έχω μπουχτίσει την ψυχή μου
και μού χει λείψει το κορμί μου
πες μου, τι τρέλα είναι κι αυτή

Αλήθειες δεν θα πούμε

Το φεγγάρι δεν θα στολιστεί
τα Χριστούγεννα αυτά
η ζωή δεν θα ολοκληρωθεί
μαγαζιά κλειστά

συγγενείς δεν θα βρεθούν
γύρω απ την φωτιά
τα παιδιά δεν θα χαρούν
ξέρουνε πολλά

κι εμείς θα υποκριθούμε
πως η Ελλάδα ζει
αλήθειες δεν θα πούμε
γιατί είναι γιορτή

τα δώρα θ ανοιχτούνε
να τρέξουν τα παιδιά
κρυφά θα κοιταχτούμε
«που πάει αυτή η δουλειά;»

ο Βασίλης της Ελένης
έγινε άγιος θαρρείς
μεροκάματα της χλαίνης
συμφωνίες της ντροπής
ένας άγιος Βασίλης
που γελάει στα παιδιά
στις πλατείες της Βαστίλης
που αντέχει για καλά

κι εμείς θα υποκριθούμε
πως η Ελλάδα ζει
αλήθειες δεν θα πούμε
γιατί είναι γιορτή

τα δώρα θ ανοιχτούνε
να τρέξουν τα παιδιά
κρυφά θα κοιταχτούμε
που πάει αυτή η δουλειά;

Απόσταξη διπλή

Τα πατητήρια κλείνουν το βράδυ
και στα τσαντίρια καίνε το λάδι
την πρώτη είσαι παιδί
την δεύτερη είσαι γη
αυτή είναι η ζωή
απόσταξη διπλή

μαύρα σταφύλια φλούδες της λύπης
στα παραθύρια τρέμει ο σπουργίτης
την πρώτη είσαι αυγή
την δεύτερη, σιωπή
αυτή είναι η ζωή
απόσταξη διπλή

κάτω απ το δένδρο δυο νέοι λιώνουν
βρήκανε κέντρο κι όλο σιμώνουν
την πρώτη είσαι βροχή
την δεύτερη σκεπή
αυτή είναι η ζωή
απόσταξη διπλή

ποιοι σε πατούνε για να σε πιούνε
ποιοι θα μεθύσουν, ποιοι θα χαθούνε
την πρώτη είσαι εσύ
την δεύτερη στροφή
αυτή είναι η ζωή
απόσταξη διπλή

Δυο μέρες δίχως σήμα

Τα ζάρια στάθηκαν ανάμεσα στο πέντε και το έξι
κι εσύ αντί να καταλάβεις πως σου μίλησε η στιγμή
παίρνεις μια κάμερα και θέλεις στο Youtube αυτό ν ανέβει
και η σελίδα σου αρκούντως να φανεί

σε ερεθίζουν πιο πολύ οι απομιμήσεις
και πως βαριέσαι την αληθινή ζωή
αναπαράγεις ότι παίζουν οι ειδήσεις
παρακαλώ αυτούσιο να μεταφερθεί

φτιάχνουνε τώρα μια εφαρμογή της ώρας
που θα μπορεί με το μυαλό να κατεβεί
οι πιο ηλίθιοι της κάθε μίας χώρας
θα σε καθοδηγούνε για το καθετί

την ζύμη πέταξες ψηλά και έχει μείνει στον αέρα
κι εσύ αντί να καταλάβεις πως κάτι έχει να σου πει
κολλάς την κάμερα στο μάτι και μας κάνεις όλους πέρα
αυτό στο Facebook δεν έχει λες ακόμα ειπωθεί

καλά που υπάρχει και η Vodafone κι αντέχεις
την ομορφιά και την αξία πού χεις βρει
δυο μέρες δίχως σήμα είσαι και απέχεις
κι η ερωτική μου μπαταρία εξασθενεί

Σε μια αυτοσχέδια κουζίνα

Απ το φελλό φαινόταν καθαρά η μάρκα η ακριβή
απ το μπουκάλι του κονιάκ πού χε αφήσει
σε μια αυτοσχέδια κουζίνα, σ ένα αραχνιασμένο πι
με την φωτιά ακόμα να μην έχει σβήσει

φτυστός ο γέρος της, βαμμένη σαν τη μάνα της ξανθιά
μια καγκελάριος χωρίς καμιά εξουσία
σαν τις μαντόνες του Μπαρόκ
σαν homo sapiens που γερνά
σχολνάει απόψε πιο νωρίς η λειτουργία

και κάπου κάπου κοκκινίζει
με κάτι ανέκδοτα φθηνά
που εκείνος βάζει τα προσόντα του στην πρίζα
μα πάντα τον υποστηρίζει
όσο πολύ κι αν την πονά
που τ όνομά της έχει βγει απ την μαρκίζα

Τρομερές εισαγωγές

Τα καράβια για να βρουν
το νησί τους θέλουν χάρτη
κι όλα όσα ειπωθούν
να μην βγαίνουν απ τον φράκτη
θέλουν οι άγονες γραμμές
για να ανθίσουν δρομολόγια
και οι άγονες στιγμές
μετρημένα θέλουν λόγια

τρομερές εισαγωγές
για μικρό «κυρίως θέμα»
όταν λάμπουν οι φωνές
το περίσσευμα είναι ψέμα
τρομερές εισαγωγές
για μια τόση δα ουσία
ο χρυσός και οι σιωπές
ίδια απέκτησαν αξία

κλείνεις δώδεκα λεπτά
γύρω γύρω από το θέμα
θέλει το όνειρο μαγιά
και τα λόγια σάρκα κι αίμα
κλείνεις δώδεκα λεπτά
σε ανύπαρκτα λιμάνια
είναι λίγα τα πολλά
και θλιμμένη η περηφάνια

τρομερές εισαγωγές
για μικρό «κυρίως θέμα»
όταν λάμπουν οι φωνές
το περίσσευμα είναι ψέμα
τρομερές εισαγωγές
για μια τόση δα ουσία
ο χρυσός και οι σιωπές
ίδια απέκτησαν αξία

Για ένα «γεια» έχει επιστρέψει

Ούτε μοσχάρι θα σφαζόταν
ούτε χαρά θα καμωνόταν
για την επιστροφή του ασώτου
στα μέρη του έρωτα του πρώτου

με χέρια αδέξια να πλύνει
από της μοναξιάς τη δίνη
δυο πιάτα δίχως να τα σπάσει
πάλι το στοίχημα να χάσει

γύρισε ο άσωτος στα μέρη
που του χαν στήσει το καρτέρι
μα έχει διακόψει κάθε σχέση
στα τάρταρά τους δεν θα πέσει

για ένα «γεια» έχει επιστρέψει
και δεν του παίρνουν άλλη λέξη
μόνο τυχαία θα τον βλέπουν
κακό γι αυτόν όσοι προβλέπουν

πέταξε μια χούφτα χαλίκια
για τα στερνά τα συχαρίκια
φυλετική βόρεια μύτη
στίχοι βουνίσιοι από την Κρήτη

ανοιχτοκάστανη παλάμη
διπλά αγκίστρια στο καλάμι
του ασώτου σύμπλεγμα εφόδου
στο άγριο γλέντι της εξόδου

κόκκινο της σκουριάς στα χείλη
με τα πολλά μείναμε φίλοι
σχέση αδιάφορη και πλήξη
σαν κάθε θέμα πού χει λήξει