Σε μια πλατεία τύπου FACEBOOK θα ανταμωθούμε
σε κάποιο πανηγύρι, ήπιο κι εικονικό
μπυρίτσες, πουτανίτσες και παλιά θα μοιραστούμε
καλέ μου, φίλε Σταύρο, από το δημοτικό
δεν έκανα παιδιά, μα μεγαλώνω το προφίλ μου
να πάει στρατιώτης στην παρέα να σταθεί
μ αρέσει εδώ γιατί μπαίνει σε γυάλα η ψυχή μου
και δεν μπορεί καλό μήτε κακό να αισθανθεί
δεν ξέρω αν είμαι εγώ αυτός που ζει ή το προφίλ μου
φοβάμαι, ν αγαπήσω, να πονέσω να δοθώ
στο τεστ της ευφυΐας θριαμβεύει η παρακμή μου
αν με θυμάσαι, πάντα, ένα σκούντημα, ζητώ
οι άνθρωποι τη γη τους δίχως κόπο παρατάνε
και την πολιορκούνε τα προφίλ τους που γελούν
μα την ψηφιακή υπόστασή τους προτιμάνε
από τη σάρκα κι όσα τους θυμίζει όσα πονούν….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου