Πίνακας: Nicholas Roerich
Αυτή την πίκρα που έχω στο στόμα
δε θα τη φτύσω ακόμα
αυτή η απόγνωση που μέσα μου καίει
την αλήθεια λέει
αυτά τα μάτια που με κάνανε χώμα
τά’ χω ξεχάσει από χρόνια
και το σκοτάδι που μου κρύβει την ώρα
είναι το φως μου τώρα
Ποτέ δεν ξεπεράσαμε
αυτό που δοκιμάσαμε
και γρήγορα ξεχάσαμε
εκείνο που χορτάσαμε
Το σώμα μου λείπει ταξίδι σε σένα
και τά’ χω χαμένα
αδύναμοι χτύποι, κορμιά κουρασμένα
και μάτια σβησμένα
το σώμα μου μύθος χωρίς σημασία
και τύχη καμία
το σώμα μου κήπος για κάθε αμαρτία
με χόρτα θηρία
Ποτέ δεν ξεπεράσαμε
αυτό που δοκιμάσαμε
και γρήγορα ξεχάσαμε
εκείνο που χορτάσαμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου