ΑΝ Ο ΣΤΙΧΟΣ

Αν ο στίχος δεν ορμήσει μέσα απ τα ρολόγια
θέλει χρόνο να γεμίσει η καρδιά με λόγια, η καρδιά με λόγια
αν ο στίχος δεν χιμήξει μ ανοιχτό το στόμα
δεν μπορεί να αποδείξει την αλήθεια ακόμα, μια αλήθεια ακόμα

συνδυάζει το Ωραίο, όσα αξίζουν ήθη
το παλιότερο, το νέο, ενάντια στη λήθη, ενάντια στη λήθη
μοιάζει ρούχο το Μοντέρνο, του καιρού σακάτη
από σένα κάτι παίρνω, για να δώσω κάτι, να μπαλώσω κάτι

αν ο στίχος δεν γυρεύει την συντέλειά του
σαν εγωιστής παλεύει για τα μερτικά του, για τα μερτικά του
αν ο στίχος δεν εκφράζει τα ελαττώματα του
θα ναι η πλάνη που μας τάζει η ταφόπλακά του, η ταφόπλακά του

συνδυάζει το Ωραίο, όσα αξίζουν ήθη
το παλιότερο, το νέο, ενάντια στη λήθη, ενάντια στη λήθη
μοιάζει ρούχο το Μοντέρνο, του καιρού σακάτη
από σένα κάτι παίρνω, για να δώσω κάτι, να μπαλώσω κάτι