Τι βλέπεις βαθιά στον καθρέφτη
που σ έγδυνε μία ζωή
γερνάει κι αυτός ή στην «πέφτει»
σαν ντόμπρα, γριά «αδελφή»;
ξεκίνησες διάλογο δίχως
να σπείρεις εμφύλια πυρά
κι απόφαση πήρες, ο μύθος
ν αρχίσει αντίστροφα πια
σου πήρε σχεδόν μια ζωή
να μάθεις τι θέλεις να κάνεις
και τώρα η κάθε στιγμή
θυμίζει το τέλος που χάνεις
σου πήρε σχεδόν μια ζωή
να νιώσεις στ αλήθεια ποιος είσαι
και τώρα η κάθε αρχή
σου λέει: μη βιάζεσαι, ζήσε
σκορπάς τον καθρέφτη κομμάτια
Οιδίποδα δίχως πυγμή
η λύση σου βγάζει τα μάτια
το αίνιγμα είναι η ζωή
γυαλίζουν στο φως ηλικίες
που πέρασαν δίχως φωνή
πυξίδες που γίναν αιτίες
να κάνεις διπλή διαδρομή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου