Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

ΑΠΟΚΑΪΔΙΑ

Έρχεσαι Σάββατο επί γης
μ ένα φιλί με απειλείς
πηγαίνεις δίπλας να πλυθείς
κι απ τα αρώματα να βγεις

έπεσα θύμα μιας πλαστής
ερωτικής επιταγής
θα πέσεις θύμα της πλοκής
που δεν αντέχει ο θεατής

μα η δικιά μου προσευχή
είναι πολύ μονότονη
σαν χάδια εραστών που δεν ζηλεύουν
μου κλείνει τα παράθυρα
ο θεός και την πετά
τροφή στα στόματα
αγίων που νηστεύουν

να δώσω τόπο στην οργή
μου λέει πρόστυχα η αυγή
μα ο θυμός είναι ζωή
που δεν μπορεί να γεννηθεί

χάθηκα μέσα στη φωτιά
έσμιξα με τ αποκαΐδια
έμαθα πόσο οδυνηρός
είν΄ ο αέρας για τα σκουπίδια


μα η δικιά μου προσευχή
είναι πολύ μονότονη
σαν χάδια εραστών που δεν ζηλεύουν
μου κλείνει τα παράθυρα
ο θεός και την πετά
τροφή στα στόματα
αγίων που νηστεύουν

δεν ήταν πάντα επιλογή
της μοναξιάς η νηνεμία
έγινε μάλλον επειδή
πονούσε τόσο η ελευθερία.....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου