Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ, ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΤΣΟΝΤΕΣ!

Κρύφτηκα πίσω απ το τζάμι σαν είδα
να βγαίνει από το βίντεο κλαμπ τον Σανίδα
με μία τσοντούλα γλυκά στη μασχάλη
και ένα χαμόγελο σαν παραζάλη

Γλίστρησα μέσα στο κλαμπ σαν πρωτάρης
με τη φοβία πού χει ο τριαντάρης
μην τον πετύχει κανένας γνωστός του
πίσω απ τις τσόντες και σβήσει το φως του

Τι αγωνία θεέ μου και τούτη
η γκόμενα εκείνη μυρίζει μπαρούτι
ποια μου θυμίζει, ρε πούστη, ρωτάω
και απ τα χέρια ενός τυφλού τη βουτάω

Δεν έχει υπότιτλους, τι περιμένεις
μισή απόλαυση, αν δεν προλαβαίνεις
μα προμηνύεται νύχτα μεγάλη
γι αυτό κοπέλα μου, φτου σου, χαλάλι!

Όπως πηγαίνω σιγά στο ταμείο
καταλαβαίνω απ την πόρτα το κρύο.
"πού σαι ρε φίλε", γνωστός με φωνάζει
"και συ στο κλαμπ της καρδιάς που στενάζει;"

"Γεια σου Νικόλα" του λέω και βήχω
"Εεεεεε, όχι, ξέρεις; γυρεύω ένα στίχο
γράφω ένα ποίημα για μια Γερμανίδα
και "Οι Ζωές των Άλλων" νοικιάστηκαν, είδα"!

Γράφω ακόμα και μια εργασία
για την πορνεία και ψάχνω στοιχεία
έχεις υπόψη σου κάποια ταινία
να παραδώσω βιβλιογραφία;

Έφυγε δίχως να δώσει συνέχεια
διακριτικότητα, θάρρος, συνέπεια
ήταν ο ίδιος που πρόπερσι μ είδε
σε ένα μπουρδέλο και μού πε "καλή είναι;"

Τότε θυμάμαι του είπα: "ελέγχω
την στατικότητα και άδεια έχω
από το Νομάρχη να μπαίνω στα "σπίτια"
γιατί φοβούνται σεισμούς και συντρίμμια"


Ειλικρινά δεν βλέπω τσόντες
δυο τρεις χιλιάδες από σπόντες
Πέσαν στα χέρια μου τυχαία
κι ούτε που πέρασα ωραία!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου