Μια παλιά φιλεναδίτσα είδα στην Ανάβυσσο
είχε μπέμπη στην κοιλίτσα και σατέν πουκάμισο
Τρίτη δέσμη και νταλκά, παπαγάλος μίμος
τέτοια αρχαία ελληνικά, ούτε ο Κουκοδήμος
Μάνα δίχως εραστή, γιος χωρίς πατέρα
εγκαταλειμμένη αυτή από μία λέρα
είχα χρόνια να τη δω, πάνω από δέκα
μα μου βγάζει το σκασμό με μια αστροπελέκα:
«Το σποράκι του ανδρός σαν φτερό κολλάει
στο «ντοσιέ» της γυναικός που το κουβαλάει
το ωάριο ανθεί από δέκα σπόρους
και πατέρα το παιδί έχει λίγο απ ’όλους»
Την κοιτάζω μ ανοιχτό στόμα, περιμένω
θα γελάσει λέω εγώ, τώρα, το βλαμμένο
μα αυτή το εννοεί και ζητά συμπόνια
και φωνάζει δικαστή μέσα από τα χιόνια
Μάνα έχω ένα γιο, λέω, όταν γυρίζω
Και γω έχω γιο χαζό, λέει, και αφρίζω
όπου να ναι τον γεννά μάνα η Μαρία
«ποια, αυτή η Πατρινιά, απ το 83;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου