Πίνακας: Marcus Krackowizer
Σα να μην ήμουνα παιδί
έχω ξεχάσει στην ψυχή
κάθε ανάμνηση απ’ την πρώτη ηλικία
σαν κυριακάτικη εκδρομή
με συννεφιά και με βροχή
λες κι η ζωή μου ξεκινά απ’ την εφηβεία
Αυτό το λίγο που αισθάνομαι για μένα
μπορεί να κάνει δύο μάτια ευτυχισμένα
είναι το λίγο που ποτέ δε θα μ’ αφήσει
και που κανένας δε θα μου αμφισβητήσει
Σα να μην ένιωσα χαρά
από εκείνη τη βραδιά
που κοιταχτήκαμε με δάκρυα και πόνο
ξαναπροσπάθησα, αλλά
σ’ έβρισκα πάντοτε μπροστά
για ότι ζήσαμε ποτέ δε μετανιώνω
Αυτό το λίγο που αισθάνομαι για μένα
μπορεί να κάνει δύο μάτια ευτυχισμένα
είναι το λίγο που ποτέ δε θα μ’ αφήσει
και που κανένας δε θα μου αμφισβητήσει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου